Over Hans Vandekerckhove
Hans Vandekerckhove studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit Gent, de stad waar hij nog altijd werkt. Hans Vandekerckhove won verschillende prijzen en nam deel aan zowel groepstentoonstellingen als individuele exposities in binnen- en buitenland. U vindt werk van hem terug in verschillende publieke en private collecties in binnen- en buitenland. In België is werk van hem te zien in Brussels International Airport, de Vlaamse Gemeenschap, Katoennatie, Museum Moderne Kunst Oostende en in de Nationale Bank van België. Er verschenen meerdere geïllustreerde monografieën over zijn ‘verstilde’ schilderijen.
Website: hansvandekerckhove.be
Over zijn werk
Hans Vandekerckhove staat alleen in de hedendaagse schilderkunst: zijn kunst is het resultaat van introspectieve concentratie en ontwikkeling in plaats van een reactie op bestaande stijlen en trends. Het ‘Leitmotiv’ in het werk van deze kunstenaar is de dingen te aanschouwen om de dagelijkse realiteit te transformeren in een poëtische wereld van roerloze schoonheid. Deze transformatie verandert voorwerpen in een fenomeen en personen in wezens. In deze zoektocht naar duidelijkheid en mysterie heeft de schilder inspiratie gevonden in tuinen en landschappen over heel Europa. Vaak transponeert hij landschappen in een bijna virtuele omgeving weg van het heden of het verleden. Al deze werken gaan over verbeelding en het onderbewustzijn, maar zijn vaak gebaseerd op de waarnemingen tijdens wandelingen of afgezonderde verblijfplaatsen. Zijn meest recente schilderijen onderzoeken de relatie tussen natuur en cultuur.
Over zijn werk in AZ Alma
Zijn werk hangt in de stille ruimte in de inkomhal van het ziekenhuis. Hierover vertelt de kunstenaar: “Nu en dan verlaat ik mijn atelier om tijd door te brengen op het Zuid Engelse schiereiland Dungeness ten oosten van Brighton. Daar had de aan aids overleden Britse filmregisseur Derek Jarman jaren geleden op een erg schraal stuk zilte grond rond zijn vissershuis een kleine tuin aangelegd met zicht op de nabijgelegen kerncentrale en vele rijen hoogspanningsmasten. Het bezoek aan die tuin werkt steeds inspirerend omdat het een troostende tuin is: een mens stervend aan aids die een stuk onvruchtbare grond omvormt tot een poëtische tuin kan ervaren worden als hoopgevend symbool van troost en transformatie.”
“De oorspronkelijke Hortus Conclusus, ‘de omsloten tuin’, was al voor kerkvaders en filosofen, schrijvers en schilders een oerbeeld van ‘het verloren geluk’ en ‘de verloren onschuld’ en als dusdanig is het een belangrijk motief voor de stille ruimte in AZ Alma: de spirituele plek, het zalvende en haast gedroomde landschap, het onbereikbare Paradijs.”
“Geïnspireerd op deze thematiek realiseerde ik drie schilderijen met als titel Atomic Garden. Deze werken verbeelden ook telkens een deel van het tijdsverloop in het ziekenhuis: de dag waarmee verwezen wordt naar activiteit (leven, groei, herstel kunnen geassocieerd worden met licht, zuurstof, warmte), de nacht waar het terugplooien van het leven een plaats krijgt binnen een groter geheel en de tijd van de overgang tussen dag en nacht die in een ziekenhuis beter gevoeld wordt dan in het normale leven. Het is een periode van wachten, wegdromen, herstellen. De elliptische vorm van de hemel wordt weerspiegeld in de structuur van de plantengroei waardoor Onder en Boven samenvallen. In de drie schilderijen van de Hortus Conclusus is de gebogen vorm van het muurmotief aangepast aan de reële muur van de stille ruimte: een ovaal die naar voor stuwt naar de apsis met het schilderij van het venstermotief (Inside-Out), waarop een rugfiguur door een rond venster kijkt dat samen met zijn reflectie de ovalen vorm van de stille ruimte weerspiegelt. Beeld van hoop en troost van de mens die vanuit de duisternis naar het licht toekijkt. Zo krijgt het ovaal van de architectuur van de stille ruimte in de schilderijen een driedubbele betekenis : nl. als omhulling, als naar buiten gericht venster en als immaterieel aura”.
