Extreme situaties als het nieuwe coronavirus vergt ook een uitzonderlijke inzet van het aantal personeelsleden op de afdelingen, voornamelijk die waar COVID-19-patiënten gehospitaliseerd zijn. Om die extra handen aan het bed te bekomen, kan men in AZ Alma rekenen op de mobiele equipe, onze vlinders die op afroep op bepaalde zorgeenheden kunnen ingezet worden. Ann Van De Veire en Hannelore De Pau zijn twee van die mobiele verpleegkundigen. Zij ruilden een paar jaar geleden hun oorspronkelijk job als vaste verpleegkundige op de geriatrie (Ann) of op de consultatie NKO (Hannelore) in voor een plaatsje in het mobiele team.

Zij werden de voorbije weken ingezet op de COVID-19-afdelingen, zowel de gewone cohorte als de cohorte geriatrie. “Ik geef toe, die eerste week was dat toch even wennen hoor”, zegt Hannelore. “En eerlijk gezegd had ik ook wel wat schrik om besmet te geraken, ik dacht daarbij aan mijn gezin dat ik niet wou ziek maken. Maar uiteindelijk ga je er toch vol voor, en dat is sindsdien nog niet gestopt.” Ook Ann herinnert zich de heftige start: “Dat ging behoorlijk hard, maar gelukkig is er een grote solidariteit onder de collega’s. Je hebt echt veel aan elkaar, niemand klaagt of zaagt, maar iedereen geeft zich 100%.” Hannelore: “We zitten er samen in, we moeten er samen door.”

“We kloppen nu echt wel heel veel uren, ook in de weekends”, zegt Hannelore, “en dat is niet altijd eenvoudig in combinatie met een gezin. Ik heb thuis drie kinderen die nu ook voor school moeten opgevolgd worden, je mag dat niet onderschatten.” Ann, mama van twee, beaamt dit: “Ik heb schrik dat we na deze coronacrisis niet de tijd gaan hebben om te bekomen, maar dat men de normale ziekenhuiswerking zo snel mogelijk weer gaat opstarten. Nu gaan we op adrenaline en is er een grote steun voor elkaar, maar dit kan ook niet oneindig blijven duren.”

Hannelore vindt het wel positief dat de zorgsector nu in de spotlights staat en dat de verpleegkundigen en artsen als helden worden bejubeld: “Maar eigenlijk is het altijd een zware job, alleen beseft men nu wel degelijk wat we allemaal betekenen. En dan denk ik ook aan onze collega’s Nadine Martens, Griet Van Hyfte, Sarah Verdegem, Katrien Van Laere en Kathleen Van den Bossche die op Intensieve Zorg aan de slag zijn en godganse dagen in die warme beschermende kledij moeten rondlopen. Wij van de mobiele equipe zijn heel flexibel, onze hoofdverpleegkundige Jeffrey De Laere verwacht dat ook van ons!” (knipoog)

“Ik vind het jammer dat alle leuke dingen zijn weggevallen”, besluit Ann. “We kunnen niet meer op restaurant gaan, we kunnen geen koffie meer gaan drinken, de communiefeestjes vallen weg, we kunnen wellicht zelfs niet op reis deze zomer, er is weinig om naar uit te kijken.” Maar Hannelore ziet toch nog een lichtpuntje: “We zijn eigenlijk met weinig content, tegenwoordig. Ik ben al blij als ik eens mijn voeten onder tafel kan schuiven en mijn wederhelft naar Freds om ribbetjes gereden is…”

Houd intussen onverminderd de bekende richtlijnen om besmetting te voorkomen in het achterhoofd:

• Was regelmatig je handen met water en zeep
• Hoest of nies in een papieren zakdoekje of in de binnenkant van je elleboog
• Gebruik papieren zakdoekjes en gooi ze weg in een afsluitbare vuilbak
• Blijf thuis als je zelf ziek bent
• Raak je gezicht zo weinig mogelijk aan
• Vermijd handen geven
• Vermijd nauw contact met mensen die ziek zijn
• Respecteer social distancing (1,5 meter)

Blijf op de hoogte van de actuele en bijna dagelijks wisselende maatregelen: kijk op www.azalma.be of www.huisartsenwachtpostmeetjesland.be.