Vlaanderenis werk

Het gezicht van de zorg (17): het team Centrale Afdelingslogistiek en Intern Patiëntentransport

4 juni 2020 / COVID-19

Wie zijn de mensen die nu al maanden de strijd aanbinden tegen het nieuwe coronavirus? Wie zijn de helden voor wie u witte lakens uithangt en ’s avonds om 20 uur op straat applaudisseert? Hier tonen wij u het gezicht van de zorg in AZ Alma en de Huisartsenwachtpost Meetjesland.

Cal en ipt

Om een pandemie als die van het nieuwe coronavirus aan te pakken, heb je niet alleen goede, gemotiveerde en hardwerkende artsen en verpleegkundigen nodig, ook de achterliggende zorgondersteunende diensten zijn vaak even cruciaal. Eerder al wezen we op de inbreng van de schoonmaak en magazijn & distributie, dit keer luisteren we naar Nancy De Boevere, medewerkster Centrale Afdelingslogistiek, en Eveline De Decker, medewerkster Intern Patiëntentransport. Beide dames waren, net als veel van hun collega’s, aan de slag op de COVID-19-afdelingen.

De voornaamste taken van Nancy zijn de maaltijdbedelingen driemaal daags, het koffiemoment voor de patiënten, de watervoorziening op de kamers en de ondersteuning op de afdelingen bij de linnenkarren en verzorgingskarren. “Ik was niet bang om op de COVID-19-afdelingen te werken”, zegt Nancy, “wanneer je in een ziekenhuis werkt, hoort dat erbij, daar moet je mee kunnen omgaan. Schrik van besmetting had ik niet, we waren megagoed beschermd. Maar door die maskers was communicatie wel lastig, de patiënt zag ook geen mimiek. Toch probeerde ik een praatje te slaan waar het kon, want dat hadden de patiënten, na al die weken zonder bezoek, wel nodig. Je probeert ze wat op te peppen, en soms is een kleinigheid voldoende. Wanneer bij een pakket verse was, die door de familie is geleverd, een stukje chocolade zit, zorgt dat soms voor traantjes. Wel, dan huil ik even mee met die patiënt.”

Het werk van Eveline zit in het vervoer van de patiënten. Dat gaat het hele ziekenhuis door, dus ook op de COVID-19-cohortes, op de dienst Spoedgevallen, op het Operatiekwartier, bij Medische Beeldvorming, op de consultaties… “Ik had in het begin wel wat schrik van het onbekende”, geeft Eveline toe. “Maar al snel zette ik dat van me af, want die patiënten moesten geholpen worden, net als andere patiënten in het ziekenhuis. Dan zorg je dat je er bent, voor die patiënten, maar ook voor de collega’s. Onze teamleiding had ons wel vooraf goed ingelicht en we kregen ook voldoende beschermingsmiddelen om ons werk op een veilige manier te kunnen doen. Weet je, eigenlijk heb ik veel meer schrik om in een winkel besmet te geraken, dan hier in het ziekenhuis. Wij zitten er middenin en zijn heel voorzichtig, maar in de winkel zie je vaak andere taferelen…”

Het nieuwe coronavirus zal toch ons leven veranderen, denken Nancy en Eveline. “Het is plots geen ver-van-mijn-bedshow meer”, zegt Nancy. “Het is ineens zo dichtbij, iedereen heeft ermee te maken, dat had ik nooit verwacht. Maar er was een collegiale samenwerking en zorg met een hart, want daarvoor doen we onze job met veel plezier.” Ook Eveline ziet veranderingen: “Het rapraprap is eruit bij veel mensen, vind ik. We gaan plots meer genieten van gewone, kleine dingen. En als er nog iets positief is aan dit virus, dan is het toch wel dat we als team sterker geworden zijn, we hebben mekaar ondersteund op de moeilijke momenten, we hebben bij elkaar eens ons hart kunnen luchten. Dat is heel belangrijk.”

Houd intussen onverminderd de bekende richtlijnen om besmetting te voorkomen in het achterhoofd:

  • Was regelmatig je handen met water en zeep
  • Hoest of nies in een papieren zakdoekje of in de binnenkant van je elleboog
  • Gebruik papieren zakdoekjes en gooi ze weg in een afsluitbare vuilbak
  • Blijf thuis als je zelf ziek bent
  • Raak je gezicht zo weinig mogelijk aan
  • Vermijd handen geven
  • Vermijd nauw contact met mensen die ziek zijn
  • Respecteer social distancing (1,5 meter)
Nieuwsoverzicht